Koolzaad wordt voornamelijk geteeld voor de winning van raapolie. Raapolie wordt veel gebruikt in de humane voeding. De olie kan op twee manieren uit het koolzaad worden gehaald, dat levert dan ook twee verschillende producten op voor de veevoeding.  

De meest efficiënte manier om olie uit koolzaad te halen, is via extractie. Het restproduct wat daarbij ontstaat is de meest bekende, namelijk raapzaadschroot. De andere manier om olie uit koolzaad te halen is door het mechanisch te persen. Hierbij ontstaat het restproduct raapzaadschilfers, daar gaan we ons wat verder in verdiepen.

Het mechanisch persen van koolzaad is minder effectief om de olie uit het zaad te krijgen. Daardoor blijft er meer olie achter in het restproduct, de raapzaadschilfers. Dit verklaart de hogere ruw vet en VEM-waarde van raapzaadschilfers ten opzichte van raapzaadschroot. Ruw vet uit raapzaadschilfers kan een positief effect hebben op het melkvetgehalte. In de onderstaande tabel is een overzicht van de voederwaarde van raapzaadschilfers en raapzaadschroot gegeven.

Naast het hogere energie niveau is het eiwit sneller verteerbaar. Dat is te zien aan de hogere Snel Fermenteerbare Ruw Eiwit (SFRE). Bekend bij raapproducten is het hoge gehalte aan fosfor, dit kan helpen om de fosforvoorziening van het vee te verbeteren.